در شرایطی که حد آستانه ورود به بازار مسکن به چندین میلیارد تومان رسیده و سرمایهگذاران خرد عملاً از این بازار حذف شدهاند، عضو هیئت علمی دانشگاه خاتم معتقد است توکنسازی میتواند این سد بزرگ را از میان بردارد و به مردم امکان دهد با سرمایههای کوچک، متر به متر به خانهدار شدن نزدیک شوند؛ حتی اگر این فرصت برای نسل فعلی ممکن نباشد، برای نسلهای بعد قابل تحقق خواهد بود.
محمد طهرانی، عضو هیئت علمی دانشگاه خاتم، در گفتوگو اختصاصی با صنعت مالی به نقش دانشگاهها و ظرفیت علمی کشور در فرآیند توکنسازی داراییها پرداخت و گفت: فضای دارایی دیجیتال و فناوری بلاکچین به دلیل نو بودن، با کمبود جدی نیروی متخصص مواجه است. بسیاری از افرادی که در این حوزه آموزش دیدهاند، جذب شبکه بانکی یا صرافیهای بزرگ شدهاند و به همین دلیل دانشگاهها امروز بیش از هر زمان دیگری باید نقشآفرینی کنند.
او با اشاره به موج مهاجرت نیروهای متخصص افزود: اگر کسی بخواهد کسبوکاری مبتنی بر بلاکچین راهاندازی کند، قبل از هر چیز با چالش جذب نیروی متخصص روبهرو میشود. شاید بتوان گفت سازمانها ابتدا باید تیم متخصص خود را فراهم کنند تا بتوانند درباره ورود به این حوزه تصمیمگیری کنند.
طهرانی در ادامه درباره پیامدهای اقتصادی توکنسازی در بخش املاک توضیح داد: مسکن حوزهای است که عمده سرمایهگذاری در آن توسط مردم انجام میشود، اما با تورمهای اخیر، ورود سرمایههای خرد و متوسط به این بازار تقریباً ناممکن شده است.
او مفهوم «حد آستانه ورود» را چنین شرح داد: شما با ۱۰۰ یا ۵۰۰ میلیون تومان نمیتوانید کوچکترین سرمایهگذاری در بخش املاک انجام دهید. امروز حداقل باید حدود ۲ میلیارد تومان داشته باشید تا شاید در یکی از شهرکهای اقماری اطراف تهران بتوانید واحدی کوچک خریداری کنید. این یعنی بازار مسکن از دسترس بخش بزرگی از جامعه خارج شده است.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی، مردم برای نزدیک شدن به خانهدار شدن ناچارند به سمت خرید دلار یا طلا بروند؛ در حالی که ریسکهای متفاوتی دارد، از نوسان قیمت گرفته تا چالش نگهداری. آیا ریسک طلا با ریسک املاک برابر است؟ قطعاً نه.
طهرانی تأکید کرد که توکنسازی املاک، حد آستانه ورود را حذف میکند و افزود: با توکنسازی، افراد میتوانند با سرمایههای خرد وارد بازار مسکن شوند و متر به متر دارایی خود را افزایش دهند. همانطور که قدیمترها افراد ابتدا در کرج یا هشتگرد خانه میخریدند و بعد کمکم به تهران نزدیک میشدند؛ اما امروز حتی این مسیر هم امکانپذیر نیست.
به گفته او، این مدل از سرمایهگذاری کمک میکند که مردم حداقل فاصله خود را با بازار مسکن ثابت نگه دارند و اجازه ندهند شکاف داراییشان با قیمت خانه هر روز بیشتر شود.
«اگر خود ما نتوانیم خانهدار شویم، شاید فرزندانمان با این روش بتوانند به دارایی قابلاتکایی برسند.»