مدیرعامل اسبق صندوق بازنشستگی کشوری گفت: دولت به جای اینکه بدهیهای خود را با واگذاری شرکت به صندوقهای بازنشستگی تسویه کند بهتر است سهام شرکتهای خوب بورسی مانند پتروشیمیها را به صندوقها دهد؛ یعنی صندوقها به جای شرکتداری دست به سهامداری بزنند.
محمود اسلامیان، مدیرعامل اسبق صندوق بازنشستگی کشوری در گفتوگو با صنعت مالی درباره وضعیت صندوقهای بازنشستگی گفت: امروز بحث صندوقهای بازنشستگی به یک بحران جدی تبدیل شده و موضوعی نیست که بتوان به راحتی درباره آن نظر داد. یکی از عواملی که سبب شده تا صندوقهای بازنشستگی با مشکلات بسیاری مواجه شوند آن است که بیثباتی مدیریتی و رفت و آمدهای مداوم در این صندوقها در جریان است.
وی افزود: در صندوقهای بازنشستگی مرتب انتصاب و تغییر مدیران اتفاق میافتد؛ چنین رفتارهایی در مجموعههای اقتصادی جواب نمیدهد. باید پذیرفت صندوقهای بازنشستگی نیازمند سیستم مدیریتی باثباتی هستند و حداقل باید در این مجموعهها عمر مدیریتی هشت یا ده سال باشد.
مدیرعامل اسبق صندوق بازنشستگی کشوری بیان کرد: از سوی دیگر سودساز نبودن شرکتهای وابسته به صندوقهای بازنشستگی به مشکلات این صندوقها دامن زده است و ضرورت دارد برروی سودسازی این صندوقها تمرکز ویژه شود.
اسلامیان ادامه داد: موضوع بعدی که به چالشی برای صندوقهای بازنشستگی تبدیل شده، مسئله بازنشستگی پیش از موعد یا سن بازنشستگی است. سن مرسوم برای بازنشستگی در دنیا 65 تا 67 سال است ولی در ایران 52 سال است. وقتی سن بازنشستگی پایین باشد مشکلاتی را برای صندوقها به وجود میآورد و مشکلی بر مشکلات دیگر میافزاید. متأسفانه تناسب میان ورودیها و خروجیهای صندوقهای بازنشستگی برهم خورده و باید فکری برایش اندیشیده شود.
وی با بیان اینکه حل مشکلات صندوقهای بازنشستگی نیازمند تصمیمات کلان است و باید کل کشور درباره آن تصمیمگیری کنند، گفت: به اسم اینکه فساد نشود مدام مدیران صندوقهای بازنشستگی را تغییر میدهند ولی چاره کار این نیست، بلکه بهتر است یک مدیر خوب و قوی را انتخاب کنیم و او را تأمین کنیم و بر عملکردش هم نظارت شود و سپس دیگر فساد رخ نخواهد داد.
مدیرعامل اسبق صندوق بازنشستگی کشوری در پاسخ به این پرسش که آیا واگذاری سهام شرکتهای وابسته به صندوقهای بازنشستگی به رفع مشکلات آنها کمک خواهد کرد، گفت: شرکتهای تابعه این صندوقها خیلی سودساز نیستند و کافی است بررسی کنید چند درصد هزینههای صندوقها از طریق این شرکتها تأمین میشوند، قطعاً خیلی اندک و ناچیز است. پس در این شرایط نمیتوان به این موضوع امید داشت.
اسلامیان در پایان تأکید کرد: به نظر من دولت به جای اینکه بدهیهای خود را با واگذاری شرکت به صندوقهای بازنشستگی تسویه کند بهتر است سهام شرکتهای خوب بورسی مانند پتروشیمیها را به صندوقها دهد؛ یعنی صندوقها به جای شرکتداری دست به سهامداری بزنند.