مدیر پژوهش، توسعه و مطالعات اسلامی سازمان بورس و اوراق بهادار، حرکت بهسمت هوشمندسازی، توکنایز کردن داراییها و بازطراحی ریزساختار بازار را مسیری اجتنابناپذیر برای آینده بازارهای مالی برشمرد.
به گزارش صنعت مالی ، امیر بهداد سلامی، مدیر پنل «الزامات بازطراحی ریزساختارهای بازار؛ دامنه نوسان، شاخص، حجم مبنا، حراج و…» که در همایش سالانه بازار سرمایه برگزار شد، با مروری بر تاریخچه شکلگیری بورسها و سیر تحول زیرساختهای معاملاتی در جهان، به تبیین روند تکامل ریزساختارهای بازار، تجربیات جهانی و نتایج حاصل از اصلاح ریزساختارهای بازار سرمایه پرداخت.
او مروری کوتاه بر ادبیات موضوع و معرفی تجربیات کشورهای مختلف در حوزه ساختار بازار سرمایه را هدف این نشست برشمرد و با اشاره به قدمت نزدیک به ۳۰۰ تا ۳۸۰ ساله بازارهای مالی در جهان گفت:« در ابتدا، بازارها بهشکل سنتی و فیزیکی فعالیت میکردند و معاملات عمدتاً از طریق حراجهای حضوری و در تالارهای معامله انجام میشد. با گذشت زمان، این ساختارها توسعه یافتند و نقش فناوری بهتدریج پررنگتر شد، بهگونهای که امروز شاهد شکلگیری بازارهای متمرکز، سیستمهای پیشرفته تسویه و تقارن گسترده اطلاعاتی هستیم.»
مدیر پژوهش، توسعه و مطالعات اسلامی سازمان بورس و اوراق بهادار افزود:«با وجود پیشرفتهای قابلتوجه در سطح بینالملل، بهنظر میرسد بازار سرمایه ایران در نقطهای میان ساختارهای سنتی و مدرن قرار دارد، از اینرو، بازنگری و بازطراحی ریزساختارها با هدف افزایش کارایی، بهبود کشف قیمت و ارتقای شفافیت، ضرورتی اجتنابناپذیر است.»
به گفته سلامی، یکی از مهمترین محورهای بازطراحی، به نحوه دسترسی به اطلاعات و زیرساختهای معاملاتی بازمیگردد.
او ادامه داد:« در کنار این ساختارهای مبتنی بر سرعت و فناوری، گروه دیگری از ریزساختارها با هدف کنترل هیجانات، کاهش شوکهای ناگهانی و افزایش پایداری بازار طراحی شدهاند؛ از جمله توقف نمادها، دامنه نوسان، حجم مبنا و سازوکار حراج پایانی که میتوانند نقش مهمی در تعادلبخشی به بازار ایفا کنند.»
سلامی با اشاره به تجربه بازارهای کالایی جهان نیز گفت:« در این بازارها، تمرکز بر اصالتسنجی دارایی، نحوه نگهداری، تحویل کالا و انتشار گواهیهای سپرده کالایی است. این سازوکارها نقش کلیدی در کشف قیمت واقعی و افزایش اعتماد فعالان بازار دارند.»
او در بخش دیگری از سخنانش با اشاره بهتبعات ضعف در تنظیمگری صحیح گفت:« یکی از خطرات جدی در بازارهای مالی، پدیده «شکست تنظیمگری» است؛ زمانی که مداخله بیش از حد یا فقدان نظارت مؤثر، تعادل بازار را بر هم میزند.»
سلامی افزود:« هیچ مدلی در جهان بهطور کامل و بینقص وجود ندارد و ساختار بازار سرمایه باید بر اساس شرایط فرهنگی، اقتصادی و سطح توسعه هر کشور بازطراحی شود. با این حال، تجربیات بیش از ۶۰ کشور نشان میدهد که حرکت بهسمت هوشمندسازی، توکنایز کردن داراییها و بازطراحی ریزساختار بازار، مسیری اجتنابناپذیر برای آینده بازارهای مالی است.»
منبع: پایگاه اطلاع رسانی بازارسرمایه