نماینده مردم شهرکرد در مجلس گفت: افزایش قیمت بنزین به مثابه شمشیری دو لبه است که از یک سو برخی منابع دولت را تأمین اما از سوی دیگر با افزایش تورم سفره معیشت مردم را تنگ میکند.
احمد راستینه، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با صنعت مالی درباره احتمال افزایش قیمت بنزین و تأثیر آن بر اقتصاد ایران گفت: اساساً سیاست افزایش قیمت در تمام دولتها سیاستی شکستخورده محسوب میشود که متأسفانه این سیاست شکستخورده در دولتهای مختلف تکرار شده و هزینههای سرسامآور آن بر دوش مردم و سفرههای معیشتی آنها ظهور و بروز پیدا کرده است.
وی افزود: متأسفانه دولتها برای تأمین منابع کشور سادهترین راه را در دستورکار خود قرار میدهند که آن هم افزایش قیمتهاست؛ در حالی که افزایش قیمتها یک شمشیر دو لبهای است که از یک سمت برخی از منابع دولت را تأمین اما از سمت دیگر با افزایش تورم سفره معیشت مردم را تنگ میکند و لذا این دست سیاستها هیچگاه منجر به رفع ناترازیها و بهبود مصرف انرژی نشدهاند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بیان کرد: تا مادامی که مصرف بالای انرژی در کشور وجود دارد، سیاستهای دستوری در بحث قیمتگذاریها نه تنها مشکل را حل نمیکند بلکه این افزایش قیمتها سبب میشود تا تمرکز حکمرانان در بحث افزایش بهرهوری تحت شعاع قرار گرفته و بهرهوری به عنوان مهمترین رکن در هدایت و کنترل مصرف مورد بیتوجهی قرار گیرد.
راستینه گفت: اگر تمرکز دولت بر کنترل مصرف از طریق واردات خودروهای هیبریدی، برقی و همچنین خودروهای با مصرف سوخت کمتر و همچنین اصلاح تولیداتمان در عرصههای انرژیبر از سرمایشی تا گرمایشی و اصلاح ساخت و ساز مسکن باشد طبیعتاً میتوان بر ناترازیها غلبه کرد بدون اینکه مردم در زندگی تحت فشار قرار بگیرند و اصلاح ناتراتزیها رقم بخورد.
وی با بیان اینکه اساساً بحث قیمت بنزین یک موضوع تکبعدی در قیاس با درآمد سرانه مردم نیست، تأکید کرد: امروز حاملهای انرژی اساساً نقش چندوجهی در زندگی مردم از تولید تا مصرف دارند و لذا قیاس قیمت بنزین با درآمد سرانه مردم دقیق و درست نیست و به همین دلیل بیان اینکه ناگزیر هستیم بنزین را به صورت دلاری تولید و وارد کنیم و ریالی به مردم بفروشیم تبیین درستی نیست.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: امسال سالی است که رهبری فرمودند باید با مشارکت مردم تورم را مهار کرد و به همین دلیل باید با مشارکت مردم مصرف حاملهای انرژی را مدیریت کرد و به نظر من بهتر است با ایجاد صندوق ملی مشارکت مردم در کنترل مصرف گام بلندی برای صادرات محصولات تولید ملی به جای مصرف در داخل برداریم و یا با ایجاد سهام انرژی درآمد مردم را از قبال کاهش و مدیریت مصرف افزایش دهیم و مردم را به مطالبهگر اصلی مصرف بهینه و حفظ سرمایه ملی کنیم.
بیشتر بخوانید:
حل مشکل آلودگی، خشکسالی و تورم و ناترازی سوخت و انرژی و پایین بودن حقوقها
متاسفانه شرایط اقتصادی برای مردم دشوار شده و این موضوع امنیت مردم و حاکمیت را تهدید می¬کند.
از طرفی اگر قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی بالا رود ، مردم متحمل فشار اقتصادی میشوند، اما از سوی دیگر، اگر قیمت گذاری به همین روش کنونی بماند، آسیب و زیان آن برای مردم و کشور بسیار بیشتر است (به دلایل زیر). راه حل:
این منابع متعلق به همه مردم است، پیشنهاد میکنم برای اینکه مردم در صرفه جویی منابع مشارکت بیشتری کنند: 1- دولت صرفه جویی را از بودجه خود و نهادهای حاکمیتی شروع کند. 2- بخشی از درآمد صادراتی آنها با مشارکت بخش خصوصی با قیمت جهانی، مستقیما به مردم برسد و بخشی دیگر بصورت شفاف در بودجه دولتی، صرف رفاه و پیشرفت کشور گردد.
به همین خاطر با سهمیه بندی (ارائه سهمیه به هر کد ملی ) و اصلاح تدریجی و پلکانی شدن قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی در بازار بهینهسازی و خرید و فروش سهمیه توسط مردم موافقم. اگر درست و حساب شده اجرا شود، این نتایج را در پی دارد: 1- حل مشکل مصرف بالا و غیر بهینه و ناترازی سوخت 2- کاهش کسری بودجه دولت که منشا اصلی تورم است 3- به کاهش ترافیک خیابانها و آلودگی شدید هوا و در نتیجه، بحران عظیم خشکسالی (افزایش بارندگی پس از هر دوره کاهش رفت و آمد و مصرف سوخت ، مثلا سال 98 و 99 و عید نوروز سالهای گذشته استان تهران یکی از نشانه های این موضوع است) و مرگ و میر فراوان ناشی از آن منجر میشود 4-اصلاح قیمت باعث بهینه سازی مصرف انرژی و جایگزینی خودروهای فرسوده و سرمایه گزاری و اشتغال بیشتر و افزایش سطح دستمزدها می گردد 5- به عدالت اجتماعی بیشتر می¬انجامد
در صورتی که فقط سهمیه دریافت شده از دولت قابل فروش باشد، میتوان از دلالی هم جلوگیری کرد.
همچنین بازه تغییر قیمت ها روزانه یا هفتگی درصد مشخصی میباشد و میتواند به آرامی به تعادل برسند، بنابراین جهش قیمتی نخواهیم داشت و حساسیت چندانی ایجاد نمی کند.
در زمینه دیگر حاملهای انرژی و کالاها هم سهمیه قابل مبادله به مردم داده شود . اینکار همچنین باعث اصلاح الگوی مصرف میگردد و مردم نتیجه برنامه ریزی و صرفه جویی را بطور مستقیم دریافت کنند.
باید همه به دولت کمک کنیم شرایط و علت این کار را برای مردم توضیح دهد، و این اصلاحات را با کمک کارشناسان با تجربه و یک برنامه جامع به سرانجام برساند، پیش از آنکه دیرتر شود و از روی انفعال و اجبار بخواهد کاری انجام دهد. اگر در این اصلاحات تاخیر کنیم، در اثر به هدر روی منابع و قاچاق، شرکتها، تامین کنندگان و منابع کشور ورشکسته شده و دچار قحطی خواهیم شد.
البته در کنار اصلاح و بروز بودن قیمت انرژی و سوخت، بهتر است سیاستهای تکمیلی دیگری مانند کوپن یا کارت مواد غذایی و سهمیه حمل و نقل عمومی و حذف قیمت گذاری دستوری انجام گیرد.
کیفیت خودروها چقدر تاثیر دارد
کیفیت خودروهای داخلی در کشور ما پایینتر است و بیشتر افراد آنرا علت اصلی مصرف بالای بنزین میدانند.
– اما این پرسشها مطرح است که علت ناترازی گاز و برق چیست؟ آن هم مقصر خودروسازان است؟
– آیا خودروهای خارجی موجود در ایران ( مثلا مزدا ، هیوندا و خودروهای چینی) هم مصرف پایینی دارند؟
بهترین ماشیهای دنیا هم توی خیابونهای پر ترافیک و حرج و مرج ایران ( با این فرهنگ رانندگی) مصرفشون بالا هست و حدود ۲ برابر میزان اعلامی کارخونه هست
درسته که ماشیای داخلی بی کیفیت هستن ولی علت اصلی مصرف بالای سوخت و آلودگی شدید هوا و در نتیجه خشکسالی و مرگ و میر ناشی از آلودگی همین ترافیک شدیده و مصرف غیر بهینه سوخت و انرژیه ( بنزین، گاز و برق و…)
اما مصرف بنزین خودرو پراید و تیبا در ترافیک سنگین حدود 10 لیتر است
مصرف خودرو هیوندای I20 و رنو کپچر بعنوان خودروهای کم مصرف خارجی در همین شرایط ترافیک شدید خیابانها ( و نه خیابانهای پاریس و کیفیت بنزین آنجا) نیزحدود 10 میباشد، و با افزایش ترافیک (کاهش سرعت خودرو) مصرف افزایش میابد اگر چه خودروهای سمند و پژو بیشتر است. پس علت چیز دیگری است
علت اصلی مصرف بالا ، ترافیک سنگین خیابانها و علت ترافیک…..
حتی اگر همه خودروهای مملکت هم برقی بودن باز هم این مشکلات حل نمیشدن، چونکه برخلاف تصور خیلیا برق لازم برای شارژ خودرو خیلی خیلی بالاتر از تصور عامه هست و این میزان برق برای این همه استفاده غیر بهینه از خودرو اونقدر زیاد هست که خیلی بیشتر از الان کمبود برق و همینطور آلودگی ناشی از سوخت نیروگاهها خواهیم داشت.
همه این مشکلات بخاطر اینه که با سیاست گذاری غلط اقتصادی و انرژی و و قیمت دستوری انرژی ، مردم انگیزه ای برای مصرف بهینه ندارن ، یعنی نفع اقتصادی براشون نداره، برعکس،صاحبان خودرو انگیزه بالا برای مصرف بیشتر دارند
علت اصلی ترافیک، مصرف بالا و ناترازی انرژی و سوخت و در نتیجه آلودگی هوا و خشکسالی، قیمت دستوری آن است که باعث شده هیچکس انگیزه ای اقتصادی برای صرفه جویی و مصرف بهینه نداشته باشد.
قیمت دستوری کالا و خدمات و سوخت، نابود کننده اقتصاد کشور و کسب و کار مردم است، بهترین جایگزین برای آن، آزادسازی قیمت بر اساس عرضه و تقاضا و پرداخت یارانه یا سهمیه مستقیم به مردم است.
اصلاح قیمت و پرداخت سهمیه قابل مبادله انرژی و سوخت بر اساس کد ملی، بسیار به سود همه مردم و دولت است و بسیاری از معضلات اقتصادی و زیست محیطی کشور را حل میکند.
در گام اول بدلیل حساسیت بالا روی بنزین، میتوان دیگر حاملهای انرژی را واقعی سازی کرد و با سهمیه صرفه جویی شده بنزین توسط افراد ، هزینه ها و قبوض مربوطه را پرداخت کرد. که انگیزه بالایی برای صرفه جویی بنزین نیز به همراه دارد.