به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، نتایج تحقیق جدید محققان مرکز آلمانی یکپارچهسازی تحقیقات تنوع زیستی (iDiv) و دانشگاه مارتین لوتر هال ویتنبرگ (MLU) پیچیدگی شگفتانگیزی را ارائه میدهد که طبیعت در حال سازگار شدن است.
کارشناسان به اقیانوسها، کوهها و هر چیزی در زمین نگاه کردند که قدمت آنها به صدها سال پیش بازمیگردد و نتایج این تحقیقات نشان داد که سیاره ما عملی متعادلکننده بزرگ انجام میدهد، بهطوریکه برخی از مکانها، گونههای منحصر به فرد خود را از دست میدهند و برخی دیگر گونههای جدید به دست میآورند. این مطالعه توجیهی برای انفعال نسبت به طبیعت نیست، بلکه دعوتی برای بازنگری در رویکردهای حفاظتی است.
محققان با نگاهی عمیق به اکوسیستمهای مختلف و در طول زمان به بررسی چگونگی تغییر زندگی روی زمین پرداختند. آنان ۴۶۱ گروه از گونهها را که برای ۱۰ تا ۹۱ سال دنبال میشدند، مورد مطالعه قرار دادند، همچنین فهرستهای تاریخی گونهها را که به ۱۳ تا ۵۰۰ سال قبل بازمیگردند، تجزیهوتحلیل کردند.
این اطلاعات گسترده، اکوسیستمهای مختلف سراسر جهان را پوشش میدهد و به آنها اجازه میدهد تا دریابند، گونهها و جوامع مختلف چگونه به تغییرات طبیعی و ناشی از انسان واکنش نشان دادهاند.
رویکرد این گروه شامل جمعآوری دادههای موجود در مورد گونههایی بود که در کجا زندگی میکردند و تعداد آنها چقدر بود. دادههایی که در مکانها و زمانهای مختلف جمعآوری شدهاند، به آنها کمک کرد تا روندها را در دو فرآیند کلیدی شناسایی کنند.
فعالیتهای انسانی تأثیر عمیق و پیچیدهای بر تنوع زیستی دارد و مانند شمشیر دو لبه عمل میکند. آنها می توانند هم تنوع را تقویت کنند و هم به روشهای شگفت انگیزی منجر به یکنواختی در اکوسیستمها شوند.
تغییرات آبوهوایی اکوسیستمها را در مقیاس بیسابقهای شکل میدهد و باعث تمایز و همگنسازی میشود. افزایش دما و تغییر بارندگی میتواند مناطق جدیدی را برای برخی از گونهها قابل سکونت کند و منجر به ایجاد جوامع جدید و افزایش تنوع منطقهای شود. بهعنوان مثال، دماهای گرمتر ممکن است گونههای گیاهی و جانوری را به سمت قطب سوق دهد و ترکیب گونههای منحصر به فردی ایجاد کند.
راهبردهای حفاظت باید با اکوسیستمهای در حال تغییر سازگار شوند. ما نه تنها باید از آنچه داریم محافظت کنیم، بلکه باید تکامل مداوم حیات روی زمین را نیز در نظر بگیریم.
این پژوهش به تحقیق و نظارت مستمر نیاز دارد. حفاظت باید به اندازه کافی منعطف شود تا هم تمایز و هم همگنسازی را در خود جای دهد و تضمین کند که تنوع زیستی حتی در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، رشد میکند.
نتایج این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.